Я всегда думала, что это песня про войну

[Jollia]

«Герр Маннелиг, герр Маннелиг, супругом будь моим,
Одарю тебя всем, что желаешь!
Что только сердцу любо, получишь в сей же миг,
Лишь ответь мне — да иль нет?»

Comments

[dizay]

а потом она его съела

[Jollia]

dizay, нееет. Потом она обиделась и ушла. Хотя я бы, на её месте, съела.

[Heruer]

Аднойчы на світанку,
Як сонца не ўзышло,
І ня чуць было спеваў птушыных,
Рыцара спаткала пачвара злая з гор -
Дачка брудных троляў хлуслівых.

Пан Манэліг, пан Манэліг,
Каханым будзь маім
Атрымаеш ўсе скарбы зямныя.
Належаць буду я табе,
А ты належаць мне.
Адкажы мне толькі: “так” ці “не”

Дванаццаць лепшых коней
Атрымаеш ад мяне,
Што гуляюць у горнай лагчыне.
Ніколі не ляжала сядла на іх спіне
І іх шпоры ніколі не білі.

Дванаццаць водных млынаў
Я падару табе
Што стаяць паміж Ціла і Тэрна,
Іх жорны медзяныя захопяць цябе,
І іх колы аздоблены срэбрам.

Шаблю залатую я падару табе.
Чараўніцтвам яна абкавана.
Ёй ты пераможаш ворагаў сваіх,
Будзе слава табе і пашана

Калі б царквой Хрыстовай
Хрышчона ты была,
Я бы ўзяў падарункі такія.
А ты пачвара брудная і Д'ябла дзіця,
Чэрці з пекла табе як радныя.”

Пачварына пабегла ў пячору да сябе,
У душы яе смутак і скруха:
“Каб гэты рыцар годны застаўся пры мне,
То прыйшоў бы канец ўсім пакутам..."

Пераклад гурту Літвінтролль

[dizay]

Jollia мне рассказывали, что именно съела
жаль, так история была бы гораздо интереснее и реалистичнее
буду продолжать верить, что схрумкала втихомолку

[Jollia]

Heruer, о! Вы просто... ну просто... Спасибо

[Heruer]

Jollia Я не просто
Пожалуйста

Актуальненько...

[Rotmistr]

Ну видишь! Не про войну, а про мужскую глупость.

[Арчи Б]

Не про войну, а про мужскую глупость.

что не мешает первому быть вторым